Verblijfsdocument

Denen zijn over het algemeen gemoedelijk en gastvrij. Als je op de middagkoffie wordt genodigd, staat de tafel vol met koek, gebak, koffie, thee en limonade. Pas uren later vertrek je, als alles op is. Tegelijkertijd zijn ze niet al te happig op vreemdelingen, getuige de populariteit van de Dansk Folkeparti, het grote voorbeeld van Geert Wilders. Ook de houding van Denemarken tegenover Europese medeburgers is halfslachtig.

Het EU-verdrag geeft iedere Europeaan het recht om zich in de landen van de Europese Unie op te houden. In Nederland mogen Europeanen dan ook net zo lang verblijven als ze willen. Hun paspoort is het bewijs dat ze rechtmatig in Nederland zijn.

Zo niet in Denemarken. Wie als EU-burger langer dan drie maanden in Denemarken wil blijven, moet een EU-verblijfsdocument hebben. Dat mag natuurlijk geen verblijfsvergunning heten, want vergunning heb je al op grond van het EU-verdrag. Document dus.

Wij willen de hele winter en het voorjaar in Denemarken doorbrengen, dus aan zo’n verblijfsdocument ontkomen we niet. Het aanvraagformulier ervoor vinden we op internet. Het telt zeven kantjes, de Denen vragen je het hemd van het lijf. Naast de min of meer gewone persoonsgegevens willen ze vooral weten wat je in Denemarken komt doen en of je voor jezelf kunt zorgen. Als je komt om te overwinteren, kies je de rubriek ‘anders’. Verder moet je allerlei bijlagen aanleveren, afhankelijk van het doel van je verblijf. Een kopie van je paspoort, een pasfoto, een kopie van je trouwakte, een werkgevers- of studieverklaring, recente bankafschriften.

Het kantoor van de Statsforvaltning in Rønne

Met dit alles vervoegen we ons bij het kantoor van de Statsforvaltning in Rønne, de hoofdstad van Bornholm. Dit bevindt zich in een nette barak op een bedrijventerrein aan de rand van het stadje. Ik trek me terug in de wachtkamer, die naar goed Deens gebruik kindvriendelijk is ingericht met speelgoed en prentenboeken. Marc doet het woord aan de balie. Een open balie, zonder kogelvrij glas of andere beschermende voorzieningen. Dat dan weer wel.

Het controleren van het formulier en de bijlagen neemt de nodige tijd in beslag. Het blijkt verstandig om voor Marc en mij afzonderlijke aanvragen in te dienen. We vullen alles nog een keer in op een tweede formulier.

De dame achter de balie is allervriendelijkst. Ik krijg de indruk dat ook zij het allemaal een beetje overdreven vindt. Binnen twee weken zullen we van de Deense overheid uitsluitsel krijgen, zegt ze.

Er zou geen haan naar gekraaid hebben als we deze aanvraag niet hadden ingediend, vermoed ik. Maar goed. Met het verblijfsdocument kunnen we in het burgerservicecentrum van de gemeente Bornholm een CPR-nummer krijgen, het Deense BSN. Zonder CPR-nummer kom je in Denemarken niet ver. Je hebt het bijvoorbeeld nodig om een Deense bankrekening te openen. Dat is weer handig als je (internet)betalingen wil doen die je niet met een creditcard kunt afhandelen. Zo blijkt een verblijf in Denemarken toch al met al net iets ingewikkelder dan gedacht.

Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het even duurt, voordat je reactie op de site getoond wordt.