Uitchecken

Op een zonnige ochtend neem ik op station Mook-Molenhoek de trein naar Nijmegen. Ik ben op weg naar Alphen aan den Rijn om mijn vader op te zoeken. Ik check in met mijn OV-chipkaart, de trein is op tijd, zonder problemen arriveren we acht minuten later op station Nijmegen-Centraal. Vervolgens uitchecken bij Veolia, inchecken bij de NS. Daar staat de uitcheckpaal al.

Ik hou mijn OV-chipkaart voor de paal en zie tot mijn schrik dat ik incheck bij de NS in plaats van uitcheck bij Veolia. Verkeerde paal. Oei! Wat nu? Nou ja (zie http://wp.me/p30fC4-5H), inchecken moet ik toch, omdat ik met de NS doorreis naar Alphen. Dus ik zoek op het perron een Veoliapaal en waag opnieuw een poging om mijn reisje van Mook naar Nijmegen uit te checken. Wat lees ik nu? Kaart is al behandeld. Ja, vertel mij wat. Uitchecken wil ik! Nog maar een keer proberen dan. Hm?! Af € 10,00, verreisd € 0,00, meldt de paal. Veolia wenst u een goede reis. Veolia heeft me ingecheckt in plaats van uitgecheckt! Dat was niet de bedoeling.

Nu even mijn hoofd erbij houden. Ik besef dat ik nog steeds mijn reisje van Mook naar Nijmegen moet uitchecken. En dat ik ook het opnieuw inchecken ongedaan moet maken. Drie minuten wachten, heb ik wel eens gehoord. Gelukkig heb ik de tijd, mijn trein richting Utrecht vertrekt pas over een kwartier. Ik wacht drie minuten en hou opnieuw mijn kaart voor de Veoliapaal. Kaart is al behandeld. Nou breekt mijn klomp. Een lichte paniek maakt zich van mij meester. Zal ik het nog een keer proberen? Wat moet ik anders. Kaart is al behandeld, meldt de paal opnieuw. Ik had natuurlijk drie minuten moeten wachten! Ik wacht drie minuten en hou mijn kaart opnieuw voor de paal. Kaart is al behandeld.

Ik probeer mezelf te hervatten. Hoe moet ik in vredesnaam uitchecken. Wacht eens. Ik ben ingecheckt bij de NS. Voordat Veolia weer wat in mijn kaart ziet, moet ik natuurlijk eerst uitchecken bij de NS! Ik zoek een NS-paal en houd mij kaart ervoor. Af: €10,00, verreisd € 0,00, NS wenst u een goede reis.

Dit voelt niet goed. Ik wilde uitchecken bij de NS, niet inchecken. Wat heb ik allemaal gedaan? Hoe vaak is er ondertussen al tien euro afgeschreven van mijn tegoed? Mijn tegoed, dat automatisch wordt aangevuld vanaf mijn bankrekening?

First things first. Laat Veolia maar even zitten. Ik wil met de NS doorreizen en dus moet ik ingecheckt zijn bij de NS. Hoe kom ik erachter of ik nog wel ben ingecheckt bij de NS na al dit gedoe? Aarzelend hou ik mijn kaart voor een NS-paal. Kaart is al behandeld.

Ik wil niet het risico lopen om ‘zonder kaartje’ te reizen en meld me bij de informatiebalie op het station. Ik leg uit dat ik niet meer weet of ik wel of niet ben ingecheckt bij de NS. De informatrice houdt mijn kaart voor een afleesapparaat en schudt meewarig haar hoofd. Wat heb ik allemaal uitgespookt met die kaart? vraagt ze zich af. Het lijkt erop dat ik ben ingecheckt, maar voor de zekerheid… Een NS-man loopt met me mee naar het perron, neemt mijn kaart over en houdt hem afwisselend voor de Veoliapaal en de NS-paal. Ook hij last een pauze in; honderd seconden blijken voldoende te zijn. Dan gaat hij opnieuw aan de slag. Ik krijg het ongemakkelijke gevoel dat hij eigenlijk ook niet weet wat er gebeuren moet. Maar uiteindelijk verzekert hij me dat ik ben ingecheckt bij de NS.

Daar zit ik dan, in de trein naar Utrecht, en daar komt de conductrice al aan. Vol verwachting overhandig ik haar mijn OV-chipkaart. Ze leest hem af en kijkt eens goed. U bent niet ingecheckt, constateert ze dan.

Dat laat ik me echt niet wijsmaken. Uitvoerig doe ik mijn verhaal. Hoe ik eerst… en toen… en dat uiteindelijk de NS-man…. Ze werpt me een onderzoekende blik toe en bestudeert opnieuw haar uitleesapparaat. ‘Vooruit dan maar,’ zegt ze. ‘Ik zie dat u in ieder geval wel hebt geprobeerd om in te checken, maar wat er verder allemaal is gebeurd…’ Ze gunt me het voordeel van de twijfel en ik ben haar dankbaar.

Ongeschonden kom ik aan in Alphen aan den Rijn. Weet alleen niet of ik nu nog moet uitchecken. Hangt ervan af wie er gelijk had, de NS-man in Nijmegen of de conductrice in de trein. Ik waag het erop en hou mijn kaart voor de paal. Af: € 10,00, verreisd € 0,00, NS wenst u een goede reis.

Weer ingecheckt dus, maar nu weet ik wat me te doen staat. Ik wacht honderd seconden. En dan nog een paar. Dan houd ik, hopelijk voor het laatst, mijn kaart voor de paal. Check-uit 12:48. Product: Reizen op Saldo Reductie 2e klas. Ritprijs € 0,00 (instaptarief € 10,00 – niet verreisd € 10,00). Hoera, ik ben uitgecheckt!

Ik heb mijn vader, die nog nooit met een OV-chipkaart heeft gereisd, dit hele verhaal maar niet verteld. Zou hij het gesnapt hebben als jij en ik het al niet begrijpen? En ik moet zeggen: één mailtje naar Veolia en één telefoontje naar de NS waren voldoende om achteraf alles wat er was misgegaan weer recht te zetten. Ik kreeg van de NS zelfs de reis van Nijmegen naar Alphen geschonken. Toch aardig, vind je niet?