Ons favoriete vakantiehuisje op Bornholm ligt in Stampen, een klein bosgebied aan het zuidwestelijke strand. Bijna dagelijks loop ik even naar beneden het strand op om naar de zon en de zee en de wolken te kijken en om te zien of er nog nieuwe glasscherfjes aangespoeld zijn. Ik verzamel scherfjes, maar uitsluitend scherfjes die zijn aangespoeld op het strand van Stampen.
Het aanbod van de zee is groot. Keien en keitjes in soorten en maten. Stukjes hout. Planken. Een flesje Bvlgari bodylotion met inhoud. Weinig schelpen. Veel zeewier, van goudbruin tot bruinzwart. Kwallen, als de wind uit de verkeerde hoek komt. Daartussen duikt zo nu en dan een stukje gepolijst glas op. De meeste stukjes zijn piepklein, hooguit een paar millimeter. Maar soms ligt daar opeens een mooi flink stuk, wel twee of drie centimeter groot. Dan maakt mijn hart een sprongetje.
Ik vraag me bij elke scherf af wanneer hij nog deel uitmaakte van een fles of pot. Ik heb geen flauw idee hoe lang het duurt voordat het zand en het zeewater een scherf zo ver hebben afgeslepen dat alle scherpe kantjes eraf zijn en er een glad gepolijst stukje glas overblijft. Waarom er jaar in jaar uit gepolijst glas blijft aanspoelen op het strand van Stampen weet ik evenmin. Is daar ooit een schip vergaan vol flessen wodka en jenever? De meeste glasstukjes die ik vind zijn wit, maar er zijn ook relatief veel groene. Alle tinten wit, alle tinten groen. Bruintinten zijn zeldzaam, maar misschien zie ik die over het hoofd doordat er zoveel bruine steentjes op het strand liggen.
Het mooist zijn de blauwe stukjes. Daarvan heb ik er pas twee.
Vorig jaar was er plotseling iets vreemds aan de hand op het strand. Overal lagen ronde plastic radertjes, soms alleen, soms honderden bij elkaar. Ze hebben een kruis in het midden en zijn nog geen halve centimeter in doorsnee. Dit jaar zijn de meeste weer weg. Ik verwacht niet dat er een schoonmaakploeg is langsgeweest. Waarschijnlijk heeft de zee ze tijdens een winterstorm weer verzwolgen en zijn ze nu op weg naar een van de drijvende eilanden van plastic soep in de verre oceaan.
Er zijn er nog een paar achtergebleven op het strand van Bornholm. Weet iemand wat dit zijn?
Ga voor de oplossing van dit raadsel naar mijn blog Waterzuivering.
Misschien iets wat in buizen/buisjes zit, wat verschillende draden/snoeren uitelkaar moet houden???
Plastic Pasta?
Ik zie je helemaal voor me, en herken de vreugde van iets verzamelen bij/uit de zee..
ga je de glasscherfjes in de tuin leggen?
Ziet eruit als pasta Joke.
Ik weet niet wat het zijn die radertjes,maar wat een heerlijk verhaal.Wat een leuke bezigheid daar op het eiland. Nog een fijne vakantie gewenst
Toos