Hoe is het gesteld met de moestuintjes van Albert Heijn, die ik een paar maanden geleden heb gezaaid? Ik had er 45, waaronder de nodige dubbele. Eerlijk gezegd heb ik de spinazie en de andijvie niet verspeend. Ik voorzag dat we daarvan nooit zouden kunnen eten, zelfs als ze naar behoren zouden opkomen.
De rest heb ik, na de nachtvorst, allemaal buiten gezet en zo vakkundig mogelijk water gegeven. Alles groeide en bloeide -indien van toepassing. Behalve de watermeloenen. Dat is nooit wat geworden, op één klein kiempje na, dat spoedig verdorde.
Binnen enkele weken was de rucola eetbaar. Erg sterk van smaak, een prima toevoeging aan gemengde sla. Doordat ik de bloemaanzetten er steeds uitknip, blijft de plant nieuwe slablaadjes maken. De slamix daarentegen deed nauwelijks iets.
Aan de doperwtjes kwamen een vijftal peultjes met in elk peultje een paar erwtjes. Lekkere erwtjes, dat wel, maar de moeite van het koken niet waard. Hetzelfde gold voor de zes (!) sperzieboontjes.
De worteltjes produceerden heel kleine dikke exemplaartjes. Ik oogstte er vier. Onze kleinzoon (anderhalf) at ze met smaak op. Buitengewoon succesvol is de basilicum, waarin ik aanvankelijk zo’n hard hoofd had. Het lijkt erop dat ik die langdurig kan blijven oogsten. Ook de (platte) peterselie is een dankbare groeier die het goed doet in allerlei soepen. Hetzelfde geldt voor de tijm.
Minder tevreden ben ik over de tomaten. Volgens voorschrift heb ik ze netjes opgebonden, maar ze staan er ongelukkig bij. Terwijl ik juist dacht dat tomaten zo makkelijk te kweken waren!
De komkommer kreeg gele bloemetjes en ruikt naar komkommer. Maar de plant heeft al z’n energie in z’n bloemen gestoken en hangt er zieltogend bij. Ik ben bang dat het niks meer wordt.
De radijs maakte lange rode wortels, die op geen enkele manier op radijsjes leken, ook niet op de langwerpige exemplaren die in onder andere Denemarken in de winkel liggen. Ik heb ze weggedaan. Wat ik van de broccoli moet denken weet ik niet. Het zijn planten, maar ze lijken in de verste verte niet op broccoli.
De venkel is een mooie plant geworden met kantachtig blad. Maar ik durf hem niet uit de grond te trekken. Stel dat er geen knol aanzit? Terugstoppen kan ik hem niet. Hetzelfde geldt voor de rode bietjes. Hoe weet ik dat ze klaar zijn? De opgaven van Albert Heijn zijn volledig onbetrouwbaar gebleken.
Het wachten is nog op de courgette en de augurk. Wat lijken die verbijsterend veel op elkaar! Heb ik me misschien vergist met de naambordjes? Hoe dan ook, ze bloeien prachtig, met grote gele bloemen. Maar waar blijven de vruchten?
Het moet gezegd, van de moestuintjes heb ik veel geleerd. Het vereist gedegen vakmanschap om groenten te kweken. Als ik dat nog niet wist, dan weet ik het nu. Je kunt ze geen dag alleen laten. Water en licht: niet te veel en niet te weinig. Een paar dagen zon en de boel verdroogt. Een paar flinke regenbuien en de boel ligt plat. Hagel: funest. En grond waarin de ene groente gedijt, heeft aan de andere niets te bieden.
Conclusie: volgend jaar begin ik er niet meer aan. Te ingewikkeld. Alleen de tuinkruiden, die blijven erin.
Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het soms even duurt, voordat je reactie hier te zien is.
Toch geweldig zoals je volgehouden hebt!
Jouw resultaat is nog veel beter dan het mijne; hier bloeien de 2 wortelplanten, die ik vorig jaar maar niet meer geoogst heb: ook mooi! Tomaten worden in ons klimaat ook niet voor niets in kassen gekweekt; vorig jaar in een pot tegen een zuidmuur van 2 planten zo’n zevental cherrytomaatjes gekregen die rood en zeer eetbaar werden. Radijsjes deden het toen ook aardig.
Dit jaar wil al dat groen, de rode bietjes en radijs absoluut niet groeien; mogelijk is mijn grond ook uitgeput; ik ben niet zo’n bemester. Broccoli is hier ook een slap steeltje met een paar miezerige blaadjes. Edoch een koolwit-vlindertje heeft er vanmiddag eitjes op afgezet. De geur van kool heeft het kennelijk wel. Dat is dan weer leuk om te zien, natuurlijk.
Ha Joke, wat grappig, ook wij zijn vorig jaar en dit jaar met de ah moestuintjes begonnen. De courgette dit het vorig jaar niet, dit jaar wel, maar we hebben zelf courgettezaadjes gekocht die geschikt zijn voor potten. Ik heb me laten vertellen dat courgette telen met 1 plant erg moeilijk is, omdat je dan net tegelijkertijd een mannetjes en vrouwtjes bloem moet hebben. Wij hebben 2 planten nu, en al meerdere courgettes gegeten! De augurk van de ah is enorm geworden, vandaag hebben we onze eerste augurken ingemaakt. De opbrengst van de sperziebonen en doperwten is inderdaad laag. De tomaat had ik vorig jaar ook van de ah, maar dat is een ‘normale’ tomaatplant en die hebben ruimte nodig en worden groot! Dit jaar zaadjes van een cherrytomatenplant gekocht en we hebben heel veel (nog groene) tomaatjes. De kruiden van de ah zijn inderdaad prima! Succes ermee!
Groetjes, Franka (dochter Gerda)
Heb jij toch weer heel andere ervaringen dan ik, Franka! En wat leuk dat je mijn blog leest
Toch goed bezig hoor mam 😉