Vorig jaar, toen we tijdelijk niet in Nederland woonden, is de actie me helemaal ontgaan. Maar nu kan ik er met geen mogelijkheid omheen: de moestuintjes van Albert Heijn.
Ik heb geen groene vingers en ik hou niet van tuinieren. Het is zwaar en vies werk. Ondankbaar ook. En het kost een vermogen.
Zeg niet dat ik het niet heb geprobeerd. Ik heb álles geprobeerd. Neem hortensia’s. Ik ben dol op hortensia’s. “Als-ie uitgebloeid is, kun je hem in de tuin zetten,” hoor ik altijd als ik er één cadeau krijg. Hoe vaak ik hortensia’s in de tuin heb gezet! En nooit werd het wat. Te weinig zon? Te veel zon? Te droog? Te nat? Verkeerd gesnoeid? Mijn hortensia’s kwamen nooit meer tot bloei en stierven een langzame dood.
Bloemetjes die in andere tuinen elk jaar prachtig terugkomen, staan bij mij al in het eerste jaar te verpieteren. Een jaar later is er niets meer van terug te vinden. Zelfs coniferen gaan bij mij dood. Iedereen denkt dat coniferen niet stuk te krijgen zijn. Is niet waar. Kom maar kijken.
Ik vind dat best jammer. Natuurlijk wil ook ik graag een mooie tuin, met kleuren en vogels en zonder mos in het gras en op de tegels. Ik beperk me tegenwoordig tot potten met geraniums en fuchsia’s op het groen uitgeslagen terras. Dat is altijd beter dan niks.
Maar nu zijn er dus die moestuintjes, gratis bij vijftien euro aan boodschappen. Grappige kleine bakjes van geperst karton. Een blokje verrijkte turf (of is het kokosvezel?) en vloeipapier met zaadjes erin. Voorheen werd het nooit wat tussen mij en basilicum of peterselie in een potje. En radijsjes heb ik voor het laatst opgekweekt toen ik nog een kind was. Ze waren oneetbaar; ‘voos’, noemde mijn moeder ze.
De moestuintjes van Albert Heijn hebben een uitvoerige handleiding waarin tot op de centimeter uitgelegd wordt hoe je resultaat kunt boeken. Het begin is heel eenvoudig: een beetje water op het turf en verder blijven je handen er schoon bij. Ik aarzel. Zou ik dit wél kunnen? Vooruit, laat ik het proberen.
Mijn eerste vier moestuintjes zaai ik op 22 maart. Basilicum, rode biet, venkel en worteltjes. De weken daarna volgen sla, courgette, broccoli, peterselie, komkommer, augurk, watermeloen, tomaatjes… uiteindelijk heb ik 29 moestuintjes in m’n vensterbank staan, waaronder de nodige dubbele. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Albert Heijn wel eens een potje extra meegaf.
De basilicum hoort op 29 maart te ontkiemen, maar in plaats daarvan zijn alle vier mijn potjes van 22 maart tegen die tijd beschimmeld. De schrik slaat me om het hart. Dat heb ik weer. Zouden die schimmels mijn zaadjes opeten? De website van de AH-moestuintjes zegt niks over schimmels. (Wordt vervolgd.)
Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het soms even duurt, voordat je reactie hier te zien is.
Hi Joke, ik zie het voor me. Wat een leuk verhaal. Ik kreeg laatst narcissen en hyacinten en die heeft de tuinman voor me in het perkje gezet. En ons gras bestaat uit mos, madeliefjes, speenkruid en nog een beetje gras… Je schrijft er geweldig over, en dat is veel belangrijker. Hier is de raad ook: geraniums in de zon, fuchia’s in de schaduw, en mijn net gekregen hortensia gaat lekker na de bloei in de vuilnisbak.
Joke, ga eens te raden bij de neefjes van je kleinzoon, die zijn reuze fanatiek… en komen een heel eind totdat mama Eva geen zin 😉 heeft om alle soorten te verpotten.
die AH moestuintjes lukken bij mij, én bij vriendinnen met kleinkinderen, ook meestal niet..!
wie weet hebben wij ook dat kleine boekje van een kwartje gemist, dat sam van voor naar achteren las..!
Ha Joke, leuk! Ik kan je geruststellen: de schimmel is onschuldig. Volgens het AH-boekje Groene vingers voor beginners. Grappig en leerzaam boekje voor €0.25 . Het eerste boek(je) sinds tijden dat zoon Sam (mijn planter in crime) met plezier van voor naar achter heeft gelezen. Én toegepast.
Och Joke, gelukkig heb jij heel veel andere kwaliteiten!!