Gezag

Een tijdje geleden vertrouwde een goede vriendin en ex-collega mij toe, dat ze tijdens een psychologisch onderzoek voor een nieuwe baan te horen had gekregen dat ze ‘moeite had met autoriteit’. En dat was zorgelijk, zo werd haar duidelijk gemaakt.

gezagIk schrok hiervan. Ik vind ‘moeite hebben met autoriteit’ eerder een positieve dan een negatieve eigenschap. Ik ben dan ook opgevoed met een gezond wantrouwen jegens gezagsdragers. Toen ik jong was (ik ben van na de oorlog), vertelden onze ouders hun kinderen met ontzag in hun stem over de mensen uit het verzet. Die met gevaar voor eigen leven illegale kranten schreven, drukten en rondbrachten, persoonsbewijzen stalen en vervalsten en onderduikers hielpen. Zelfs voor het in huis hebben van een radio kon je opgepakt worden. Hadden verzetsmensen moeite met autoriteit? Dat kun je wel stellen, ja. De autoriteit van de Duitse overheerser. Maar het waren vooral mensen met Moed, zo leerde ik. Moed met een hoofdletter.

Er was en is moed voor nodig om in te gaan tegen degenen die gezag over je hebben. Mijn opa had moed, toen hij als jongeman een staking organiseerde bij de veevoederfabriek waar hij tegen een hongerloontje te lang met te zware, te stoffige zakken veevoer moest sjouwen. Later werd hij vakbondsbestuurder met een sterk ontwikkeld gevoel voor het onrecht dat arbeiders te verduren hadden. Mij is ingeprent dat gezagdragers gewone mensen zijn, die het net als iedereen bij het verkeerde eind kunnen hebben en fouten kunnen maken.

Een goede werkgever zou toch moeten inzien dat een serieuze werknemer die zich met hart en ziel inzet voor het bedrijf, een aanwinst kan zijn. Mijn vriendin heeft dat anders ervaren. Ik ken haar als een enthousiast, vurig en bevlogen persoon, die over alles een mening heeft en haar meningen niet onder stoelen of banken steekt. Daar waren haar superieuren dus niet altijd blij mee, met name wanneer haar mening niet strookte met die van haar leidinggevende. Haar inzichten zijn vast niet altijd doordacht of uitvoerbaar geweest, maar frisse ideeën scherpen de geest en houden een organisatie wakker en up-to-date, zou ik zeggen. Toch betekende het keer op keer, dat ze na verloop van tijd het het veld moest ruimen en op zoek moest naar een nieuwe baan. Want van een leidinggevende verlies je het altijd.

Zij heeft dus een probleem. De psycholoog die haar had onderzocht, raadde haar voorzichtig een zelfonderzoek aan. Waar zou die moeite met autoriteit vandaan komen? Misschien iets in de relatie met haar vader? Probeer daar eens achter te komen, zei de psycholoog.

Ze kreeg de nieuwe baan niet. Die ging ongetwijfeld naar een gezeglijker iemand. Mijn vriendin probeert het nu als zzp’er. Zonder baas.

Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het soms even duurt, voordat je reactie hier te zien is.

Dit bericht is geplaatst in W.v.t.t.k. Bookmark de permalink.