Iedereen kan breien

Je zult mij niet horen zeggen dat breien moeilijk is. Iedereen die het verschil snapt tussen recht en averecht kan het. Dat is namelijk het enige dat je hoeft te weten. Alle vrouwen van mijn leeftijd hebben dit op de lagere school geleerd en gebleken is dat ook jongens het desgewenst onder de knie krijgen.

Als je eenmaal een rechte steek van een averechte kunt onderscheiden, gaat er een wereld voor je open. Alle breisels zijn hierop gebaseerd. Kantmotieven, kabels, randjes en ribbeltjes, alles is uitsluitend een kwestie van het combineren van recht en averecht. Je moet kunnen tellen; dat wel. Maar dan kun je je ook uitleven op dekentjes, sjaals, pannenlappen of zelfs complete beddenspreien. Mooie rechte lappen breien en aan elkaar naaien: ik kan het iedereen aanbevelen.

Frustrerend wordt het pas, als je een echt kledingstuk wil maken. Een trui of een vest bijvoorbeeld. Een kledingstuk moet uiteindelijk passen en een beetje leuk vallen. Dus krijg je te maken met voor- en achterpanden en mouwen waaraan je op cruciale plaatsen moet minderen en meerderen en waarin armsgaten en een hals gecreëerd moeten worden. Die nauwkeurig op elkaar moeten aansluiten. En je moet scheve en ronde zijkanten netjes aan elkaar zien te zetten.

Daar heb je toch breipatronen voor, zou je denken. Helaas: breipatronen zijn altijd bestemd voor één type garen, van één bepaald merk. En zelfs als je precies de breiwol hebt gekocht die bij het patroon hoort, dan nog wordt je breiwerk nooit zoals het plaatje. Daar kom je pas achter als je bezig bent. Omdat er iets niet klopt met de verhoudingen, de plaats van de taille, de breedte van de schouder of de hoogte van het armsgat. Wil je dan toch dat het in orde komt met je product, dan moet je gaan rekenen. Echt rekenen, bedoel ik. Niet alleen foutloos tellen, maar verhoudingen in centimeters en in steken aanpassen. Doe dit vooral niet uit je hoofd en controleer het tien keer, want één misrekening en je gaat hopeloos de mist in. Als het lukt, geeft dat veel voldoening. Maar vaak lukt het niet en blijft er iets scheefs in je werkstuk knagen aan je geweten.

Uitgehaald en opnieuw gebreid

Daar komt nog bij dat de meeste breipatronen foutjes en onduidelijkheden bevatten. Ook dat merk je pas als het te laat is. Hoeveel hoofdbrekens het mij niet gekost heeft om fouten uit beschrijvingen te halen! Het is me nog nooit gelukt om een kledingstuk in één keer netjes en passend van de breinaalden te krijgen. Ik heb vesten compleet uitgehaald en opnieuw gebreid. Je wilt toch een beetje trots zijn op je werk, nietwaar. Gevolg van dit alles is dat, als ik eenmaal een mooi en passend kledingstuk in de vingers heb, iedereen in mijn omgeving een exemplaar van dit modelletje van mij cadeau krijgt. Zodat ik toch nog een beetje eer van mijn werk heb.

Vaak moet ik denken aan mijn moeder, die haar leven lang gebreid heeft. Als ik iets zag dat ik mooi vond, dan bestelde ik dat gewoon bij haar. Geen moeite was haar te veel. Nooit heb ik beseft hoeveel bloed, zweet en tranen dat haar gekost moet hebben. Slechts één keer, toen ze een ingewikkeld vest met prachtige motieven en vlindermouwen voor me gebreid had, verzuchtte ze, dat dit patroon haar toch wel erg zwaar was gevallen. Pas nu begrijp ik ten volle, wat een onmogelijke opgave ze tot een goed einde had gebracht.

Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het soms even duurt, voordat je reactie hier te zien is.

 

Dit bericht is geplaatst in W.v.t.t.k. Bookmark de permalink.

5 reacties op Iedereen kan breien

  1. janneke schreef:

    Ik zie mezelf weer zitten in de klas bij juffrouw Wolthuis, die me negeerde omdat ik links breide en ze me niet kon helpen. Met van die gemene katoen. Maar ik heb wel bij een echte handwerkjuf in een ander jaar mooi borduren geleerd en het breien ging ook vooruit.
    Het gevolg is dat ik nu nog steeds graag borduur. Met een aantal vrouwen, waarvan overigens niemand breit.
    Maar petje af voor je vest.

  2. Diana Kaekebeke schreef:

    Wij zijn heel blij met al je breisels mam!

  3. Anneke Bor schreef:

    Leuk om je verhaal te lezen! Ik leef me de laatste tijd ook nogal eens uit in het breien van sjaals. Wel met grappige patroontjes of kabels, maar heerlijk recht toe recht aan. Zojuist heb ik een nog wel een truitje voor Nathan gebreid (hij wordt 1 februari 1 jaar), maar ook dat is niet helemaal foutloos verlopen. Er zit een sjaalkraag op, die je vast moest naaien aan een uitsparing in het voorpand. En ik vind het een beetje trekken…..Maar grote kans, dat mijn schoondochter hier niets van opmerkt, dus ik laat het nog maar even zo. Groetjes, Anneke

  4. Maya schreef:

    Voorlopig ga ik dus even niet breien!

  5. Toos schreef:

    Heel erg herkenbaar verhaal Joke, leuk.
    Ik heb nu een trui voor me zelf alweer moeten uithalen omdat het van geen kant goed zat.
    Maar ik ben wel lekker bezig geweest!
    Hartelijke groet Toos

Reacties zijn gesloten.