Ieder zijn vak

Gezondheid is ons grootste goed, daarover is ongeveer iedereen het wel eens. Logisch dus dat de media, om ons als lezers, kijkers en luisteraars van dienst te zijn, ons bijna dagelijks informeren over ontwikkelingen en trends op medisch gebied. Soms doen ze dat heel goed, soms laten ze steken vallen. Media hebben nu eenmaal hun beperkingen. Net als overigens de lezers, luisteraars en kijkers zelf, als het gaat om hun vermogen om geconcentreerd en aandachtig nieuwe informatie op te nemen. Media houden daar rekening mee door hun berichten aantrekkelijk, helder en overzichtelijk te houden.

Een deel van de dokters heeft een gloeiende hekel aan medische verhalen in de media. ‘Als er vandaag iets over een nieuw geneesmiddel in de krant staat, zit morgen mijn wachtkamer vol patiënten die het willen hebben,’ klagen ze. Ik durf te stellen dat we dit Nieuwsfoto_GoedNieuwsmet een korreltje zout kunnen nemen. Er zijn maar weinig mensen die meteen naar de dokter snellen om een nieuw middel te eisen. En er zijn veel dokters, die het belangrijk vinden om met de patiënt in gesprek te gaan en te blijven.

Hoe het ook zij: er zijn altijd dokters geweest, die verontwaardigd mopperen over opgeblazen koppen en ongenuanceerde berichtgeving die valse hoop wekt bij patiënten. En soms, niet altijd, is dat gemopper terecht. Er zijn ook altijd journalisten geweest, die de moeite nemen om uit te leggen wat media kunnen en niet kunnen en om toe te geven dat er soms, bijvoorbeeld onder de druk van een deadline, fouten worden gemaakt.

Toch blijft het blijkbaar wringen tussen medici en media. Zo is in januari het initiatief Dokter Media gelanceerd, een (ik citeer:) ‘online platform waarop medische berichten uit de media van een korte, begrijpelijke uitleg worden voorzien.’ En ik citeer verder: ‘Dokter Media heeft als doel medische nieuwsberichten te nuanceren en/of concreet te maken.’

Ik juich elk initiatief om medisch nieuws kort en begrijpelijk uit te leggen toe, zeker als die uitleg ook nog eens genuanceerd en/of concreet is. Uit hoofde van mijn vak (eens een voorlichter, altijd een voorlichter) was ik erg benieuwd naar de manier waarop Dokter Media dit zou uitwerken. Ondertussen heeft hij niet stilgezeten en al rond de veertig medische berichten gereviewd (dit is zijn term, niet de mijne). En wat blijkt? Dat het niet meevalt om in één tekst kort, begrijpelijk, genuanceerd en (of?) concreet te zijn. Stel dat ik Dokter Media zou vragen om een medisch krantenbericht te reviewen, dan zou ik willen weten: klopt dit artikel? Zo ja, mooi. Zo niet: wat klopt er dan niet en hoe zit het wel? Maar deze vragen stelt Dokter Media niet. En de vragen die hij wel stelt, beantwoordt hij in de meeste reviews zó omslachtig en ondoorzichtig, dat ik halverwege de tekst al helemaal de weg kwijt ben. Daar komt nog bij dat het taalgebruik in sommige reviews erbarmelijk is.

Ik kan me voorstellen, dat de medische wereld behoefte heeft aan een plek, waar medisch medianieuws helder en eerlijk onder de loep wordt genomen. Ik kan me zelfs voorstellen dat lezers/luisteraars/kijkers/patiënten belang hebben bij zo’n aanpak, hoewel ik graag eens onderzocht zou willen hebben wat zij nou eigenlijk zelf vinden van medische berichtgeving in de media. Maar helaas: Dokter Media slaagt er vooralsnog niet in om z’n voornemens waar te maken. Zowel in begrijpelijkheid, beknoptheid als in concreetheid schieten zijn reviews ernstig tekort. En laten we wel wezen: dat zijn ook niet de kerncompetenties van een willekeurige dokter of medisch onderzoeker. Het zijn juist vaardigheden, die je wel van bijvoorbeeld een journalist mag verwachten. Dokter Media, knoop dit in je oren: ieder z’n vak. Hierbij een welgemeend advies. Breid je redactie uit met iemand die verstand heeft van uitleggen, tekststructuur en taal. Ga op zoek naar een goede journalist, voorlichter of redacteur die je wil helpen. Een ouderwetse onderwijzer kan ook prima voldoen. Dan wordt het misschien nog wat met je platform.

Reageren? Heel graag. Hou er rekening mee dat het soms even duurt, voordat je reactie hier te zien is.

Dit bericht is geplaatst in Communicatie en zo, De dokters en wij. Bookmark de permalink.