Categoriearchief: W.v.t.t.k

Ik ken geen lectuur die troostrijker is dan de misdaadverhalen met commissaris Maigret in de hoofdrol. Soms heb je dat even nodig, troostlezen. Bijvoorbeeld als er een virus rondwaart dat huis houdt in onze lichamen, en onze samenlevingen, zwakke en … Lees verder →

Het kan haast niet anders, of zelfs de meest doorgewinterde cynicus stelt zijn mensbeeld na het lezen van ‘De meeste mensen deugen’ door Rutger Bregman (1988) positief bij. Bregmans boodschap is glashelder en onweerlegbaar, de bewijsvoering staat als een huis … Lees verder →

Iedere dag, iedere grijze haar, iedere rimpel brengt je dichter bij de ouderdom. Maar wanneer is iemand werkelijk oud? 

Het heeft even geduurd, maar het lijkt erop dat Ilja Leonard Pfeijffer met ‘Grand Hotel Europa’ zijn definitieve vorm gevonden heeft.

Wie de kernramp van Tsjernobyl in 1986 bewust heeft meegemaakt herinnert zich de angst, die de wereld, in ieder geval Europa, maandenlang in zijn greep hield.